STANISŁAW BOMBA vel WŁADYSŁAW SWINIARSKI

 

Stanisław Bomba, syn Władysława i Józefy z domu Kowalski, urodził się 5.08.1919 r. we wsi Kacprów w powiecie Końskie na Kielecczyźnie. Rodzice pracowali na wsi, ojciec był młynarzem, posiadał własny młyn. Stanisław także w dokumentach miał wpisane rolnik. Blondyn, o niebieskich oczach, mierzył 169 cm wzrostu.

 

W okresie okupacji niemieckiej został wywieziony na roboty do Niemiec. Stało się to prawdopodobnie w 1940 roku lub na początku 1941. Trafił na północ Niemiec do Rostocku. Stamtąd przysłał dedykowane swojej siostrze, wówczas małej dziewczynce swoje zdjęcie datowane na 24.03.41. Miał wówczas 22 lata.

 

 

Stanisław Bomba, Rostock, Niemcy 24.03.1941. (zdjęcie publikowane za zgodą Rodziny)

 

Na robotach przebywał prawdopodobnie aż do zakończenia wojny, i jak wielu Polaków nie wrócił do komunistycznej Polski, ruszył na Zachód. W jaki sposób trafił do Francji nie wiadomo.

 

W Marsylii 16.10.1946 r. trafia do Intendentury Wojskowej, gdzie zgłasza wolę wstąpienia do wojska. 7.11.1946 r. zostaje wcielony do Legii Cudzoziemskiej. Na angażu odnotowany jest już pod fikcyjnym nazwiskiem Władysław Swiniarski, urodzony we wsi Wapiński ( pojawi się kilka różnych zapisów miejscowości w kolejnych dokumentach, może chodziło o Wapniszki?). Błędnie zostaje odręcznie wpisany jego numer osobisty (Mle) 42505, w rzeczywistości będzie to 42506. Kontrakt opiewał na 5 lat służby i termin jego zakończenia upływał 16.10. 1951 r. Numer listy zaciągu to 6548/1946/LE.

 

 

Po krótkim pobycie w Marsylii Swiniarski został zaokrętowany 24.11. 46. na statek do Oranu w Algierii, gdzie dopłynął 26.11. Tam z dniem 27.11. zostaje wcielony do DCRE (Depot Commun des Regiments Etrangers). Służąc w DCRE awansuje, najpierw na Legionistę 1 Klasy (1.11.1948, rozkazem nr 106 z dnia 4.11.), a następnie na Legionistę 2 Klasy (30.03.1949 r. rozkazem dowódcy DCRE), służy wówczas w kompanii CP1. Następnie od 1.4.49 r. trafia do 1 REI w Algierii stacjonującego w Sidi Bel Abbes. Przydzielony został do kompanii CP4. Do Indochin wyrusza 5.6.49 na pokładzie statku s/s „Joffre”, który dopłynął do Sajgonu 29.06.1949 r. 2.07. zostaje Swiniarski wcielony do 13 D.B.L.E , a dokładnie do 11 Kompanii, III Batalionu, a 22.03.1950 r. do 10 Kompanii. Do 2 Kompanii, I Batalionu trafia 16.06.1950 r. zostaje wówczas awansowany na kaprala (rozkaz nr 32 z 18.06.50.), ostatni awans Swiniarski otrzymał, na kilka miesięcy przed swoją śmiercią. Zostaje Caporal Chef (kapral szef) rozkazem z 20.02.1951 r. ze starszeństwem od 1.03.51. Władysław Swiniarski zdecydował się przedłużyć pobyt w Indochinach i 8.06.1951 podpisuje przedłużenie tury na kolejne sześć miesięcy. Decyzję o pozostaniu w Indochinach podjął na krótko przed swoją śmiercią. Zginął w walce 20.07.1951 w rejonie miejscowości Trang Ong Len, w regionie Trang Bang w Południowym Wietnamie.

 

 

W czasie służby w Legii, Władysław Swiniarski służył w następujących, odnotowanych w książeczce wojskowej przydziałach: 1947 r.: DCRE, CP3 kpt. Guivarch; por.Laocienau (również w 1948 r.) 1949 (druga połowa) 13 DBLE, 11 Cie (brak wyraźnego zapisu nazwiska dowódcy) 1950: 13 DBLE, 2 Cie, por Herriquet; kpt. Sibé.

 

Zapisy dotyczące oficjalnych przydziałów są niepełne, zupełnie brakuje okresu służby w 1 REI oraz w 1951 r. do śmierci. Władysław Swiniarski odsłużył niemalże cały kontrakt, zginął na trzy miesiące przed końcem służby, sam przedłużył swoją turę w Indochinach krótko przed śmiercią.

 

Kapral Szef Władysław Swiniarski zginął w walce. Opis okoliczności śmierci zawarty jest w raporcie jego bezpośredniego dowódcy. Porucznik Bressand, dowódca 1 Plutonu, 2 Kompanii, I Batalionu 13 DBLE w raporcie informuje, iż:

 

Caporal Chef Władysław Swiniarski, mle 42.506 Zginął na Polu Chwały. 20 lipca 1951 około 15.45 podczas operacji doszło do gwałtownego starcia z rebeliantami w TRANG ONG LEN, w regionie TRANG BANG w Południowym Wietnamie. Caporal Chef Władysław Swiniarski został śmiertelnie ranny przez kulę, która weszła prawym barkiem i wyszła lewą stroną pleców. Śmierć nastąpiła podczas służby, dlatego też wnioskuję o uznanie zgonu za Śmierć za Francję oraz umieszczenie na nagrobku napisu Zginął na Polu Chwały. S.P. 82.335, 20 lipca 1951 Bressand

 

Zgodnie z sugestią bezpośredniego dowódcy, 21 lipca 1951, dowódca I Batalionu 13 DBLE, Szef Batalionu Rossi (późniejszy dowódca 13 DBLE) uznaje rozkazem, iż Swiniarski „Zginął za Francję’ (Mort Pour La France) co ma być umieszczone na wszystkich dokumentach.

 

 

Akt zgonu został wydany przez naczelnego lekarza I Batalionu, Gramillet, z nieznanych powodów stwierdza on, że zgon nastąpił o 15.30, a więc różnica kwadransa w stosunku do raportu dowódcy plutonu Bressanda. Zgodę na pochówek wydano 21.07. i nosi numer 22, w jej treści ponownie pojawia się godzina zgonu 15.45. Dokument podpisał por. Enguilabert. W dokumencie stwierdzającym przygotowanie zwłok do pochowku, ten sam por. Gerard Enguilabert oraz sierżant Daniel Biauck (?) zaświadczają, iż dopełniono wszelkich formalności. W dokumencie z 26.07.51. por. Enguilabert dodatkowo stwierdza, iż pogrzeb odbył się 21.07.51., na cmentarzu w Sajgonie (chodzi tutaj prawdopodobnie o stary cmentarz Mac Dinh Chi, już nieistniejący), a zwłoki złożono w II rewirze, 14 rzędzie, 13 grobie.

 

Władysław Swiniarski był odznaczony Medalem Kolonialnym z belką „Extreme-Orient”

 

 

Rodzina Stanisława Bomby vel Władysława Swiniarskiego, nie znała losów swojego krewnego, aż do stycznia 2010 r. Dzięki podjętym zabiegom wnuczki, Biuro Kombatantów Legii przesłało dokumentację dotycząca Swiniarskiego. Po 59 latach rodzina, z siostrą Stanisława Bomby, dowiedziała się o losach brata i krewnego. Wyjaśniła się kolejna tajemnica, smutne to zakończenie.

 

Caporal Chef Władysław Swiniarski Zginął za Francję na Polu Chwały 20.07.1951 r. w Indochinach Cześć Jego Pamięci!

 

 

Władysław Swiniarski, Indochiny (?) (zdjęcie publikowane za zgodą Rodziny)

Serdeczne podziękowania składam Pani Annie, wnuczce Stanisława Bomby, dzięki której mógł powstać ten materiał.